rodzina a raczej wtedy jeszcze maz moje dzieci urodzily sie rok pozniej po slubie mieszkalam jeszcze w Polsce bo nie chcialam tak wszystkiego z dnia na dzien porzucic wiec wypowiedzialam prace pozalatwialam wszystkie sprawy zwiazane ze zobowiazaniami finansowymi itp. i pojechalam i jak do tej pory tu siedze ale czesto tesknie do Polski

Witam.Ja jestem tu 1,5 roku. Z malymi 2 przerwami gdzie bylem w pl..Duzo sie wydarzylo bylem w szpitalu bo zostalem pobity lerzalem 2 TYG w szpitalu,przez to stracilem prace..Potem pracowalem 2 mies malowalem,nastepnie nie bylo pracy narosly dlugi zamiast zarobic,Znalazlem nastepna prace na krutko zostalem lem oszukany ktos nie zaplacil polak bo kto moze nie zaplacic ,nie znam jezyka I tu jest problem  nie mam pracy wegetuje do polski nie mam po co wracac co bedzie dalej nie wiem,zycie bywa przewrotne Mialo byc tak dobrze  wyszlo inaczej,zycie nie zawsze jest take jakie bysmy chcieli by bylo.....co bedzie dalej?nie wiem pozdrawiam normalnych

Witam wszystkich forumowiczow.
W De jestem juz prawie 6 lat i mam sie dobrze. Jestem tutaj bez rodziny(dzieci dorosle) ale przed przyjazdem do De mieszkalam ponad 10 lat we Wloszech....taki ze mnie podroznik i po trosze kosmopolita . Mam dar oswajania sie dosc szybko z nowym miejscem i ludzmi. W Niemczech po raz pierwszy bylam 7 lat temu i po roku juz bylam tutaj na stale. Nie zaluje. Chyba dopiero tutaj osiagnelam pewna stabilizacje. Tesknie za Wlochami za Polska ale w czasie gdy samoloty tanie,skyp ,internet w zasiegu reki to swiat sie "skurczyl" Mam przyjaciol Niemcow i Polakow tutaj w De. Nie jest zle ,byleby zdrowko dopisywalo a wszystko bedzie okay.
Wszystkim Polakom,zycze aby znalezli w De tego czego szukaja w pozytywnym znaczeniu rzecz jasna.

...na poczatku tez nie znalam jezyka i przyjechalam z psem i dwoma kotami,ktore towarzysza mi do dzisiaj. Nico glowa do gory, ucz sie jezyka i pracuj.Bedzie dobrze.

(12-05-2016, 00:35)Niko 38 napisał(a): Witam.Ja jestem tu 1,5 roku. Z malymi 2 przerwami gdzie bylem w pl..Duzo sie wydarzylo bylem w szpitalu bo zostalem pobity lerzalem 2 TYG w szpitalu,przez to stracilem prace..Potem pracowalem 2 mies malowalem,nastepnie nie bylo pracy narosly dlugi zamiast zarobic,Znalazlem nastepna prace na krutko zostalem lem oszukany ktos nie zaplacil polak bo kto moze nie zaplacic ,nie znam jezyka I tu jest problem  nie mam pracy wegetuje do polski nie mam po co wracac co bedzie dalej nie wiem,zycie bywa przewrotne Mialo byc tak dobrze  wyszlo inaczej,zycie nie zawsze jest take jakie bysmy chcieli by bylo.....co bedzie dalej?nie wiem pozdrawiam normalnych

napisz jak ci sie wiedzie

Ja tutaj chyba jestem najstarszy stazem bo ucieklem z PRL w 1977 roku, w przyszlym roku stuknie mnie 40 lat tutaj, trzeba bedzie jakas impreze zaplanowac, jeszcze nie wiem gdzie bede w tym czasie, w DE albo w Tajlandi.

To byly dobre czasy kiedys, z mieszkaniem albo praca nie bylo problemu, na poczatku pracowalem na czarno, dostawalem co tydzien czek w wysokosci ok 500-550DM, jak zaczalem oficjalnie pracowac to dostalem na poczatek tylko 2800DM pensji, a wiec w kieszeni mialem o wiele mniej.

nie zapomnij nas na ta imprezke zaprosic nawet jezeli to dla nas tylko wirtualna imprezka bedzie

18 rok leci, jak tu jesteśmy. Ponad 6 lat już w kraju nie byliśmy, ale latem musowo się tam wybierzemy na urlop. Zapewne nad morze i Mazury, nasze rodzinne tereny ?☀️?

To długo - widocznie nie ciągnie

OJ
...juz 2 lata )

To tak jak ja.
Niedługo Urodzinki fajruję

Chyba sie powtorze, ale leci 22-gi roczek.

WOW!
Ja nie chciałam się tu rozpisywać, bo to któreś moje podejście do DE.
Nie wykluczone, że za jakiś czas zmienię kraj.
Tak już mam, nie usiedzę zbyt długo w jednym miejscu.

Nie ma glupich, ja sie nigdzie nie ruszam, bo mnie pozniej tutaj nie wpuszcza! 

Jakies 13 lat z przerwami. Ale ja nie zostaje tutaj , za jakies 10 latek wracam do Polski. Poczekam aż PiSiory wymrą.

36 lat i coraz częściej zastanawiam się nad powrotem do Polski.

A ja chciałabym na Florydzie emeryturę spędzić.
Może w międzyczasie wybiorę się do jakiegoś ciekawego kraju...

No co, marzenia dobra rzecz i plany warto zawsze robić.