Mity dawnych lat.

(17-12-2017, 23:08)ferdydurke napisał(a): Jaka była ta II Rzeczpospolita? Czy była krajem bogatym, czy też
biednym?

Spośród 618,8 tys. budynków w polskich miastach w 1931 r. elektryczność była w 234,3 tys., wodociąg – w 90,2 tys., a kanalizacja – w 80 tys. Jedynie co 10. budynek (61,7 tys.) miał wszystkie instalacje. Ta sytuacja w zasadzie nie zmieniła się do wybuchu wojny.

Od wynalezienia druku przez Gutenberga media kształtowały społeczeństwa – książki i gazety, potem doszły radio, kino i tv. W końcu lat 30. w USA było 215 odbiorników radiowych na tysiąc mieszkańców, w Danii – 201, w Szwecji – 195, w Anglii – 187, w Niemczech – 154, we Francji – 112. W Polsce jedynie Warszawa zbliżała się do tych wyników – miała 104 radioodbiorniki na tysiąc abonentów. W województwie warszawskim było ich tylko 38, w białostockim – 19, w nowogródzkim – 11, w wołyńskim i stanisławowskim – 10 (jedno radio na sto osób), a w tarnopolskim – 9.

Skoro odbiornik radiowy był luksusem pod polskimi strzechami, to w jaki sposób wyrażało się bogactwo Polski?

W 1939 r. bez światła elektrycznego, zdani na lampy naftowe byli mieszkańcy 97% wsi w Polsce.
Moc wszystkich elektrowni w kraju wynosiła niecałe 1,7 tys. Megawatów, a produkcja energii elektrycznej w Polsce była ponad dwukrotnie mniejsza niż w Szwecji - , pięciokrotnie mniejsza niż we Francji, siedmiokrotnie mniejsza niż w Anglii i 14-krotnie mniejsza niż w Niemczech.
Czyli dzisiejsza elektrownia Rybnik (piąta co do wielkości wytwarzanej energii elektrownia w PL ) wystarczyłaby na pokrycie przedwojennego zapotrzebowania energii elektrycznej w Polsce, a nadwyżkę energii mogłaby jeszcze
eksportować.
W jaki to cudowny sposób Polacy przed II wś. wytwarzali wysokowykwalikowane produkty, przy świetle świecy i lampy naftowej?
Pod względem transportu drogowego Polska do wybuchu wojny pozostała państwem zacofanym. 1 stycznia 1939 r. w całym kraju było zarejestrowanych niespełna 42 tys. samochodów, wliczając w to ciężarówki, autobusy i taksówki.
W 1938 r. na tysiąc mieszkańców przypadało w Polsce 10 samochodów, podczas gdy w Anglii i we Francji ponad 500, w Szwecji – 305, w Niemczech – 251, we Włoszech – 100, w Czechosłowacji – 69.

Mimo sukcesów – budowy Gdyni i Centralnego Okręgu Przemysłowego– II RP do końca swego istnienia nie zdołała osiągnąć poziomu rozwoju gospodarczego tych terenów z roku 1913.
Profesorowie Zbigniew Landau i Jerzy Tomaszewski wyliczyli, że w porównaniu z 1913 r. spadek produkcji przemysłowej na jednego mieszkańca w 1938 r. – roku najlepszej koniunktury – wynosił 18%.
To – jak podkreślali – świadczyło „o uwstecznieniu naszej gospodarki, o wzroście zacofania w porównaniu z innymi rajami”.
Jak więc państwo w którym królował analfabetyzm, lampa naftowa i świeca, zła służba zdrowia, zacofane rolnictwo,
oraz państwo które w najlepszym roku swej prosperity kiedy miało moc przerobową 82% z roku 1913 mogło dorobić się bogactw, które dzisiaj przez fanatycznych patriotów oceniane są na biliony dolarów?
Pozostaje mit o ziemiach „utraconych”.
Wyjaśnijmy sobie na początek status ziem polskich w których skład wchodził Slonsk, który był i nie był w Polsce – Slonsk posiadał autonomię, własny budżet, własny parlament i własne ministerstwo spraw zagranicznych, a z Polską był związany opłatami na wojskowość, z których wywiązywał się rzetelnie.

Tutaj należy przypomnieć, że w 1939 roku Polacy stanowili w Polsce tylko 69% mieszkańców. Kiedy w spisie powszechnym w 1931 roku zadano pytanie o język ojczysty, to choć język polski jako ojczysty zadeklarowało jedynie niespełna 22 mln mieszkańców, jest to liczba zawyżona ze względu na naciski ze strony komisarzy spisowych
i dokonywane przez nich fałszerstwa – dotyczyły one głównie ludności białoruskiej i ukraińskiej.
Gdyby 31% polskich ziem oddano mniejszościom narodowym, to wtedy powierzchnia Polski liczyłaby 268907 km².
Warto zastanowić się na tym, że po 1945 roku do Polski przybyło 1,8 mln repatriantów zza Buga.
Te 1,8 miliona to zaledwie 14% ludności, która tamte tereny zamieszkiwała. Reszta wolała pozostać na swoim.
Dla oceny znaczenia gospodarczego ziem "straconych" na wschodzie i "odzyskanych" na zachodzie należy dokonać porównia nie tyle ich powierzchni, co ich wartości ekonomicznej. W tej sprawie warto zacytować można słowa Churchilla, wypowiedziane w czasie trwania konferencji w Teheranie w 1943 roku (Churchill, "Der Zweite Weitkrieg", tom V):
"Chcę zwrócić uwagę na to, że tereny niemieckie są dużo wartościowsze od bagnistej prerii (na wschodzie). One są uprzemysłowione i podniosły by polski dobrobyt."
Z tym zgadza się też strona polska. Juliusz Kolpiński wycenił w "Przeglądzie Zachodnim" (1946) wartość niemieckich terenów wschodnich - polskich "ziem odzyskanych" - na podstawie osiągniętego na nich dochodu narodowego na 18
miliardów zł, a wartość polskich ziem wschodnich (na wschód od Buga) przy zachowaniu tych samych podstaw rachunku tylko na wartość 3,4 miliardów zł.
Czyli Polska za każdą „straconą” złotówkę otrzymała na koszt Niemiec 5,3 złotego.
Ja wchodzę w taki interes od zaraz i inwestuję z pół miliona złotych.
Pragnę zaznaczyć, że jest to tylko wartość dochodu narodowego, a nie wartość infrasktuktury, w którą trzeba było zainwestować, a tę otrzymaliśmy za friko.
Polska przed wojną miała 2 porty. Po wojnie w 1945 roku miała ich 9.
Polska przed wojną miała 4 kopalnie węgla kamiennego. Po wojnie w 1945 roku miała ich 81.
Polska przed wojną miała 2 kopalnie węgla brunatnego. Po wojnie w 1945 roku miała ich 9.
I tak tę listę można ciągnąć w nieskończoność. Elektrownie, huty, koksownie, zakłady mechaniczne. Drogi, trasy kolejowe, zmeliorowane tereny rolnicze, uregulowaną żeglowną Odrę i system kanałów, którymi można było węgiel transportować ze Slonska do Szczecina, Berlina, lub do Bydgoszczy.
Szkoły, szpitale, skanalizowane miasta i wsie.
" Cudowny" polski Sosnowiec dorobił się kanalizacji w komunie, a było to już przed wojną miasto przemysłowe.
Murowane wiejskie domy kryte dachówkami, gdzie w Polsce królowały drewniane domy kryte strzechą i przestańcie mi opowiadać, że było inaczej, bo takie domy stały pod bogatą Łodzią jeszcze w latach 80-tych.

Mój przyjaciel zrealizował papier na mienie prześiedleńcze po swoich rodzicach na początku lat 90-tych i otrzymał za złotówkę murowany dom w Lubuskim, plus 6 hektarów ziemi.
Czy Wy mieszkaliście w innym kraju niż ja, by tego nie zauważyć?

ad Fiscus i Luce, cieszy mnie, że wasi przodkowie nie byli analfabetami, nie był nim też Roald Hoffmann urodzony w Złoczowie noblista, ale prawda jest taka, że 50% ludności tamtych terenów była analfabetami i wasi przodkowie tej statystyki nie poprawią!
Dlaczego nie potraficie spojrzeć prawdzie w oczy? Przecież ja sobie tych statystyk nie wymyśliłem, tylko one takie były.

Dokonales bardzo wnikliwej analizy Polski przed wybuchem wojny.
To, ze Polska w tym okresie, nie byla gigantem gospodarczym , nikt nie kwestionuje.
Rowniez po zakonczeniu wojny sie nim nie stala, pomimo, ze wg Ciebie tyle zyskala.
Jezeli stosunek ilosci samochodow, odbiornikow radiowych etc , po wojnie sie zmienil, to jedynie dlatego , ze byl to sprzet wojskowy.
To bardzo subiektywny opis, aczkolwiek dokonany bardzo zrecznie.
Rozwijac go juz nie bede, bo ile dobrze pamietam, juz byl przerabiany.