Smierć - temat, który dotyczy każdego.

wlasciwie jeszcze przed 10 laty nawet do glowy by mi nie przyszlo zeby nie byc pochowanym,
Tak tradycyjnie ,-po bozemu,- z krzyzem , jakas marmurowa czarna plyta , zlote napisy
i fertig .

Odkäd zaczely-li umierac mi ciotki, wujkowie roczniki 20-40 te i w koncu rodzice, zaczelam jezdzic do Polski
i coraz częściej zmuszona bylam przebywac na cmentarzach .
Wyobrazcie sobie w Bydgoszczy jest 19 cmentarzy o powierzchni okolo 99,09 ha .
Wiekszosc moich krewnych jest z centrum- czyli lezä na Nowofarnym o powierzchni jednego hektara z wäsem.
Gröb na grobie, pomnik na pomniku . Bajzel, szukanie , tumany ludzi, kupy swiezych i starych wiencow ,groby nowe , nowsze i najnowsze , Ludzie chowajä trumne na trumnie . Wykupujä miejsca od obcych ,rodziny i znajomych .
Babcie chowajä na zieciu , ciotke z dziadkiem .
Nie, - kategorycznie nie chcialabym lezec w trumnie na kims ,albo pod .
Chce byc spalona .
Ladna urna gdzies wmurowana w sciane zmarlych i ferig .
Tez nie w Polsce .
Moja ojczyzna jest tam gdzie moje dzieci .
Umre tu, tu bede spalona .

Pomimo tego , nie uwazacie ze pogrzeby sä straszliwie drogie ?