(08-01-2018, 20:10)ferdydurke napisał(a):

(08-01-2018, 19:00)Unka napisał(a): Nigdy nie nalezalam do grupy samopomocy , ale wydaje mi sie , ze wymiana doswiadczen jest podstawa jej funkcjonowania .
Jezeli dziala to w zorganizowanej do tych celow grupie , to powinno dzialac tez w spontanicznych rozmowach .

Czesto mamy calkiem rozne poglady , spojrzenie na sprawy  , co pozwala mi na ocenienie sytuacji z innej perspektywy .
Nie ma to nic wspolnego z otrzymywaniem gotowych rozwiazan ,a jest jednak korzystaniem z doswiadczen innych .

Unka, wymiana doświadczenia w zorganizowanej grupie nazywa się przekazywaniem tradycji. 
To grupa narzuca normy zachowania i ich przestrzegania. 
W tym momencie możemy przejść do norm społecznych Hanysów i Goroli, ale to nie ma sensu, bo żaden Gorol nie przyzna Hanysowi racji, a zielonka to już by się spieniła do tego stopnia, że musiałbym wymieniać monitor, więc pozostawię temat do wolnych przemyśleń.

(09-01-2018, 10:16)iberte napisał(a): O przyjacielskich relacjach rodzice- dzieci, mam inne zdanie.
Sa znajomi, przyjaciele i sa rodzice.
Rodzic jest wychowawca.
Wyznacza droge i asystuje przy niej.
Jezeli uda mu sie to zrobic w atmosferze ciepla, serdecznosci i milosci, to juz polowa sukcesu.
Mowa jaka rozmawiamy z naszymi dziecmi, bedzie mowa naszych dzieci.
Milosc to nie przyjazn.
Przyjaciolek mozna miec na peczki, ale kochajaca matke tylko jedna.
Potocznie nazywamy takie relacje przyjacielskimi, ale one nimi nie sa.

---

Ferdydurke ,
gratuluje "brania"
Wy na tym Slonzku, to jednak mieliscie lepiej.

(09-01-2018, 12:44)Unka napisał(a): "Bylas i jestes moja najlepsza przyjaciolka"
Komplement i krytyka w jednym , ktore uslyszalam od syna .
Co zawalilam w wychowaniu przez bycie przyjaciolka , jest mi zupelnie obojetne .
Dla mnie najwazniejsze bylo to , by moje dziecko mialo do mnie zaufanie , swiadomosc tego , ze cokolwiek by nie zrobil , czy zrobil jest kochany , szanowany i , ze jestem dla niego , tak jak przyjaciel .
Nie bylo bicia , bezsensownych kar , wykorzystywania hierarchii rodzica , bo to wszystko wydawalo mi sie ponizajace .
Byly rozmowy , bliskosc , zainteresowanie przyczynami i pozwalanie na odczuwanie konsekwencji .

Mam wspanialego syna . Jest madrym i dobrym czlowiekiem .
Czego chciec wiecej ?

(08-01-2018, 23:35)phoenix napisał(a): "To znaczy, ze twoja relacja z corka rozwija sie ksiazkowo i zmierza w jak najlepszym kierunku. Nic nie wskazuje na to, zeby cie kiedys oddala do domu pogodnej starosci 
Psychologowie zajmujacy sie tematyka relacji matki z corka udowodnili, ze "walka" trwa przez tak +/- 30 lat zycia corki.
Wtedy bywaja okresy buntu dziecka, wscieklizny matki, roznego rodzaju pretensji,  i innych cudow-wiankow.
To trzeba...przetrwac.

Madra matka to wie, a ze corka madrej matki tez glupia nie jest, wiec uczy sie tego.
Final jest taki, ze mocno dorosla corka telefonuje do swojej niemlodej juz matki tak czesto jak to mozliwe, wysluchuje po rat 5 i 10 tych samych opowiesci, wcale sie nie irytujac, a jak matce krzywda sie dzieej, badz choroba puka do drzwi, to leci do niej na miotle z najodleglejszego zakatka na ziemi.

(09-01-2018, 13:36)phoenix napisał(a): Kompletnie nie rozumiem  tego oslego upory tych, ktorzy ze swoimi dziecmi sie nie przyjaznia i  "zakazuja" tego innym.

Skoro Unka pisze wyraznie i poprawnie po polsku, ze jest przyjaciolka swojego syna, to znaczy ze tak jest i jakiekolwiek proby podwazanie tego faktu sa po prostu....niepowazne.

(...) jestes matka, a nie przyjaciolka (..) - to juz zakrawa na analogie z mundrosciami Jerzyka, ktory zawsze wie lepiej

(09-01-2018, 13:59)iberte napisał(a):

(09-01-2018, 13:36)phoenix napisał(a): Kompletnie nie rozumiem  tego oslego upory tych, ktorzy ze swoimi dziecmi sie nie przyjaznia i  "zakazuja" tego innym.

Skoro Unka pisze wyraznie i poprawnie po polsku, ze jest przyjaciolka swojego syna, to znaczy ze tak jest i jakiekolwiek proby podwazanie tego faktu sa po prostu....niepowazne.

(...) jestes matka, a nie przyjaciolka (..) - to juz zakrawa na analogie z mundrosciami Jerzyka, ktory zawsze wie lepiej

Unka jest rezolutna kobieta i papugi nie potrzebuje.
Ty wiele rzeczy nie rozumiesz.
To,ze twoj krag przyjaciol ogranicza sie do 2 osob,mnie nie dziwi.
Sprobuj rozmawiac normalnie....to jest mozliwe

(09-01-2018, 13:56)Unka napisał(a): My chyba znowu o czyms innym piszemy .
Gdyby syn zwrocil sie do mnie tak jak piszesz Iberte , to byloby to powodem do powaznych obaw .
Niesmaczne ten przyklad .

Majami , piszesz o rzeczach , ktore wydawaly sie dla mnie tak oczywiste , ze nawet o nich nie wspomnialam .
A mianowicie roznic miedzy relacjami matki/ przyjaciolki , partnerki/przyjaciolki i dodam jeszcze przyjaciol ..tych normalnych z jednym czlowiekiem .
Kazda z tych relacji bazuje na przyjazni , ale zupelnie roznych statusach bliskosci .

Sugerowanie mi Waszymi wpisami , ze w przyjazni z moim synem , przekraczam pewne statusy , jest po prostu obrzydliwe .

(09-01-2018, 13:51)Leon 66 napisał(a): dziekuje za oferte, wybacz ze zlamie Ci twe matczyne serce ,- starczysz mi ty i twoje  "mundre" wpisy..
 "przyjazni "twojej corki,..

do niczego nie potrzebuje..


Pozdrow ja ode mnie
Leon .

(09-01-2018, 14:18)Majami napisał(a): Jesli matka staje sie najwazniejsza kobieta w zyciu syna to jest tragedia jego przyszłej partnerki.
Madra matka we własciwym czasie powinna sie wycofac i byc tłem ( nikt nie mówi że przestaje byc w tym czasie matka).
Po byciu tym tłem na czas usamodzielniania się syna i stawaniu się mezczyzną zajmie pozycje nr 2 lub 3 , za partnerka i corkami syna( o ile takowe posiada , co równiez nie przekreśla jej roli jako matki)