Ja tez doloze cos od siebie,

Przyjechalem tutaj po Technikum i 6 semestrach Politechniki, po skonczeniu 6 miesiecznego kursu jezykowego zaczalem szukac pracy, napisalem tylko jedno Bewerbung na ktore nie dostalem odpowiedzi.

Moj sasiad pracowal na produkcji w Mercedesie, powiedzial mnie abym sprobowal u nich, a wiec pojechalem tam, na portierni powiedzialem ze chce do dzialu zatrudnienia, wpuscil mnie, kiedys cos takiego jak assessment nikt nie znal.

Ze wzgledu na stosunkowa mala znajomosc jezyka chcialem isc na produkcje, po wypelnieniu formularzy kazano mnie czekac, pozniej wyszedl pewien Pan, nazwisko znam do dzisiaj dr. Fremerey i zapytal mnie czy nie chcialbym sprobowac w owczesnym dziale przygotowania produkcji, dzisiaj Engenierig, powiedzialem jemu ze chcialbym najpierw na produkcje aby troche poznac slownictwo fachowe, on na to ze z produkcji jest ciezej dostac sie do biura, kiwnelem glowa on powiedzial ze oni sie zamelduja.

Po dwu tygodniach dostalem zaproszenie na Vorstellungsgespräch, zrobili mnie test, potrzebowali kogos kto zna sie na mechanice i elektryce, a elektryka to bylo moje Hobby, w pracy w PRL zajmowalem sie nawet sterowaniem maszyn, ale wiecej ogolnie.

Przyjeli mnie jako Arbeitsplaner, odpowiednik polskiego technologa, poczatek byl ciezki, musialem sie duzo uczyc, zreszta to byla inna branza, w PRL zajmowalem sie budowa maszyn hutniczych, a pozniej poszedlem do biura projektow gdze zaczalem budowac Hute Katowice jako koordynator miedzy Rosjanami ktorzy dostarczali dokumentacje i polskimi wykonawcami.

Musze pochwalic moich niemieckich kolegow ktorzy mnie duzo pomogli, bylem jedynym Polakiem w dziale, na produkcji bylo ich mnostwo.

Pozniej przyszlo jeszce dwu Spätaussiedlerow z PRL, niestety jeden wylecial po paru latach z hukiem za branie lapowek.

Polskie przgotowanie fachowe bylo stosunkowo dobre, nie mialem duzych problemow tylko jeden raz jak napisalem Auftrag na przebudowe jednego Vorrichtung gdzie trzeba bylo zmienic intalacje elektryczna, w dziale elektrycznym byl jeden Rumun ktory nie darzyl mnie duza sympatia, zarzadal od mnie nowego schematu, dla mnie to bylo za skomplikowane, ale mialem kolege ktory byl inzynierem elektrykiem, on mnie zrobil schemat, ja to przemalowalem i dalem temu Helmutowi z Rumuni, od tej pory mialem spokoj od niego.

U nas w zakladzie byla mozliwosc doksztalcania sie na roznych kursach, mam mnostwo dyplomow ktore zawsze w kadrach oddawalem, nieraz pytano mnie czy ja nie przesadzam.

W zakladzie znany byl moj talent organzacyjny i improwizacyjny, dla mnie nie bylo rzeczy niemozliwych, po zmianie dzialu moj nastepca doprowadzil do 12 godzinnego postoju zakladu, opowiadal mnie znajomy ze nastepnego dnia na naradzie mowiono ze jak ziemlak mial to pod soba to nigdy sie cos takiego nie zdarzylo.

Koniec lat siedemdymziesiatych i poczatek osiemdziesiatych byl dobrym okresem na znalezienie pracy, pozniej sytuacja sie pogorszyla, na produkcji mielismy sporo ludzi z wyzszym wyksztalceniem przede wszystkim z bylego ZSRR.

Chodzac na kurs jezyka poznalem sporo ludzi z PRL, wiekszosc byla po studiach, wszyscy znalezli prace w swoich zawodach, niektorzy zrobili nawet kariere.